Jak zacząć mówić po angielsku?

Jak zacząć mówić po angielsku?

“Uczenie się innego języka jest nie tylko uczeniem się innych słów na te same rzeczy, ale także uczeniem się innego sposobu myślenia o rzeczach.” ‒ Flora Lewis

Uczysz się języka angielskiego od lat, znasz dużo słów, ogarniasz gramatykę, ale wciąż nie potrafisz się dogadać... Jak to się dzieje, że ucząc się przez tyle lat nie potrafimy przełożyć teorii na praktykę? Zaczynasz pewnie rozważać brak zdolności językowej lub zaczynasz wątpić w swoją wiedzę. "Co jest ze mną nie tak?" A może jesteś nauczycielem i widzisz jak Twoi uczniowie wzdrygają się na samą myśl o wypowiedzi w języku obcym i nie wiesz jak im pomóc? Postaram się podzielić z Wami malutkimi wskazówkami, które pozwolą Wam przełamać pierwsze lody. Jeśli to Wam się uda, to dalej będzie już z górki... 

Apel do uczącego się: Mów co chcesz, mów jak chcesz, ale mów!

Pierwszym podstawowym krokiem do sukcesu w procesie komunikacji w języku obcym jest... mówienie. Nie oczekujmy, iż nauczymy się posługiwać językiem, jeśli nie będziemy go używać. 

"Hmm, no ale wstydzę się, bo mi nie wychodzi, robię błędy, a ludzie mnie nie rozumieją i śmieją się ze mnie".

Nie, nikt się śmieje. Może czasem uśmiechnie z małego błędu sytuacyjnego, ale nikt od razu nie uważa, że jesteś głupi. Co więcej, wielu obcokrajowców docenia fakt, że próbujemy uczyć się języków i dogadać się będąc w obcym kraju. Te wszystkie lęki i obsesje są wynikiem zbyt intensywnego zastanawiania się nad ewentualnymi błędami i zbyt obsesyjnego pilnowania poprawności wypowiedzi. Ale pamiętajcie, że nauka to nauka, a podczas niej każdy popełnia wiele błędów, zwłaszcza na początku swej drogi. Niestety, tego etapu nie da się przeskoczyć i najlepsze co możemy wtedy zrobić, to uczyć się na własnych błędach- nie wstydzić i nie obrażać, gdy ktoś nam zwróci uwagę, ale docenić tę cenną wskazówkę.

Apel do nauczyciela: Wskazuj kierunek, ale zejdź z drogi!

W 90% przypadków, podczas pierwszych zajęć z nowymi uczniami, słyszę, iż ktoś boi/wstydzi się mówić, często twierdząc, że nie potrafi, dlatego tak ważna jest rola nauczyciela jako mentora, który udowodni, że jest inaczej i wskaże właściwą drogę. Bardzo ważną kwestią jest, iż głównym celem zajęć powinno być dawanie słuchaczom możliwości ćwiczenia mówienia. Należy zapewnić równe szanse na ćwiczenie zarówno płynności wypowiedzi, jak i jej poprawności. Połowa czasu powinna być poświęcone na ćwiczenie konkretnych struktur, czy też języka specjalistycznego, a druga połowa powinna dawać uczniom możliwość ćwiczenia samej płynności mówienia.

Co musimy zapewnić, aby stworzyć warunki do nauki mówienia: 

- dobry temat, dopasowany do poziomu słuchacza,

- jasno sprecyzowane zadanie do wykonania, 

- narzędzia- instrumenty potrzebne do jego wykonania.

Aby stwierdzić czy dany temat jest odpowiedni, powinniśmy odpowiedzieć sobie na kilka kluczowych pytań:

1. Czy każdy z uczniów jest w stanie odnieść się do danego tematu, przynajmniej do pewnego stopnia?

2. Czy temat/pytanie jest dopasowane do poziomu uczniów?

3. Czy dany temat był poruszany już wcześniej i czy uczniowie mogą wyrazić swoje zdanie zamiast tylko powtarzać utarte przekonania?

4. Jak my sami czulibyśmy się rozmawiając na dany temat?

Co więcej, czasem dobrym rozwiązaniem jest przeprowadzenie rozmowy/ankiety na temat zainteresowań uczniów, tak, aby tematy, które poruszamy stanowiły dla nich możliwość swobodnej wypowiedzi. Czasem jednak może się zdarzyć, iż mamy w grupie osoby, które nie przepadają za mówieniem "dla samego mówienia" i lepsze rezultaty osiągniemy przygotowując zadanie zaprojektowane do sprowokowania wypowiedzi. Czasem należy też modyfikować rodzaj wypowiedzi- dyskusja ogólna/dyskusja w parach/dyskusja w grupach, gdyż często jest tak, że uczniowie, którzy dyskutują na dany temat w mniejszych grupach, chętniej i łatwiej zabierają głos w danej sprawie. Dzięki temu wzrasta ich pewność językowa, a co za tym idzie, zwiększa się ich aktywność. 

Podsumowując- chcąc zachęcić uczniów do mówienia musimy zapewnić im odpowiednie warunki:

1. Skupiać się nie tylko na błędach, ale przede wszystkim na rzeczach poprawnych i na samej płynności.

2. Zapewniać uczniom tematy, które umożliwią im włączenie się do dyskusji.

3. Wydawać konkretne i jasne polecenia oraz wytyczne.

4. Wykorzystywać narzędzi, które ułatwią kontrolowanie i przeprowadzenie danego ćwiczenia.

A jako niespodziankę za wytrwanie do końca postu podrzucam Wam kilka tematów do rozmów (do pobrania tu). Pamiętajcie, że dany temat/pytanie musi być dopasowane do wieku i poziomu słuchacz. Ale to zostawiam już Wam. 

Sources:

Jim Scrivener, "Learning Teaching", Macmillan Heinemann, 1998.

Jayne Moon, "Children Learning English", Macmillan Heinemann, 2000.